Voor GSM: Scroll naar boven om meer te lezen

De dingen die ik hier over dit onderwerp vertel gelden niet alleen voor tweelingzielen/soulmates/zielsverwanten maar voor Elke ziel op aarde. Ik gebruik de woorden tweelingzielen/soulmates/zielsverwanten/ware spirituele partners, je moet zelf maar kijken welke benaming jij het wilt geven. Het komt er op neer dat je een gelijkgestemde ziel ontmoet, iemand die op dezelfde trilling zit. Ik ben er van overtuigd dat als je een beetje tijd in jezelf en je spirituele ontwikkeling steekt en heel eerlijk bent naar jezelf, iedereen zijn ware spirituele partner zal kunnen vinden. Juist als je leeft vanuit je Hogere Bewustzijn/Godzelf zal je je soulmate eerder naar je toetrekken. Dit zullen relaties zijn die langer standhouden dan de relaties die we nu kennen en zeer kort van duur zijn of heel lang maar liefdeloos. De dingen die ik hier schrijf over soulmates/tweelingzielen heb ik ontdekt vanuit mijn eigen ervaringen.

Ik heb een ontzettend mooi boek gelezen dat mij ontzettend veel duidelijkheid heeft verschaft en nog geeft, sinds ik mijn soulmate heb ontmoet. Ik lees het boek regelmatig omdat veel dingen waar ik doorheen ga en ben gegaan, omschreven worden in dit boek. Ik leer enorm veel over mezelf, m'n soulmate maar ook over anderen want het proces waar ik in terecht ben gekomen sinds onze ontmoeting, is mega confronterend omdat hij mij enorm spiegelt. Af en toe lijkt het wel alsof ik Shocktherapie krijg want dingen die ik nog niet verwerkt of geleerd heb, komen in een tienvoudige mate van gevoel omhoog. Dit blijft me overkomen net zolang ik hetgeen dat ik wilde leren of afleren, ook Daadwerkelijk geleerd of afgeleerd heb.

Naast het boek heb ik ontzettend veel gesprekken gevoerd met mensen die hun soulmate/tweelingziel/zielsverwant hebben/hadden ontmoet. Ben er ook achter gekomen dat heel veel mensen verliefd waren op het Idee hun soulmate/tweelingziel ontmoet te hebben en zoals wel te verwachten viel....vervielen ze in de 'normale' Aardse relaties waar het strijden begon en men elkaar met man en macht wilt veranderen om toch maar te krijgen wat ze willen. Men is dan niet Onvoorwaardelijk bezig maar Voorwaardelijk. En zo heb ik alle koppels ook weer uit elkaar zien vallen omdat de opdracht, want zo zie ik zo'n relatie met je soulmate, voor hen te zwaar was. Men gaf liever op dan dat men Samenwerkte, en dit is iets wat in Aardse relaties zo vaak gebeurd.

Ik ben zelden echt verliefd geweest in mijn leven. Ik voelde me wel aangetrokken tot mannen maar ik zocht eigenlijk, en daar kwam ik pas jaren later achter, naar liefde die ik thuis of in mijn omgeving niet kreeg. Ik kreeg nooit knuffels, kreeg nooit te horen dat ik mooi was, of hoe trots m'n ouders op me waren, een aai over mijn bol als ik me rot voelde of gevallen was ken ik ook niet. De woorden ik hou van je kwamen niet voor bij mij thuis. Wat ik nu dus weet is dat ik in elke relatie de liefde zocht die ik van huis uit nooit gekregen heb. Ik zocht dus jaren buiten mezelf naar de liefde maar heb nu ontdekt dat alles wat mijn ouders of een ander mij niet konden geven, ik eerst aan mezelf moet geven.

Ik weet nu op mijn 36e jaar pas het verschil tussen verliefd zijn en houden van. In een verliefdheid verlies je jezelf, wil je dat de ander je gelukkig maakt. Wil je altijd bij de ander zijn, pas je je constant aan de ander aan, stel je je minder op, ben je blind voor alles, wil je vast gehouden worden, getroost worden, afijn ik wilde gewoon dat de ander mij gelukkig maakte. Vanuit pure onwetendheid hoe een relatie hoorde te zijn, wilde ik dat de ander mijn leven invulde ipv aanvulde en de partners die ik heb gehad wilden hetzelfde. Je kreeg dan van die situaties dat je elkaar zo zat was maar het toch niet voor elkaar kreeg om los van elkaar nog een eigen leven te behouden.

En zo ga je Alles samen doen en vergeet je dat je daarvoor nog een ander leven had en geeft dat als het ware op voor die persoon. Ondertussen weet ik wel dat relaties niet zo werken. Verliefdheid is iets van voorbijgaande aard, meestal gaat deze verliefdheid over en maakt plaats voor macht, strijd, controle, elkaar willen veranderen, voorwaarden, angst, jaloezie etc. In dit soort relaties ligt de aandacht ook meer bij de fysieke aantrekkingskracht en lust dat volgens mij door veel mensen verward wordt met houden van.

Ik heb in het verleden veel vriendjes gehad en elke keer dacht ik weer dat ik voor altijd bij die persoon zou blijven. Maar het ging altijd vrij snel uit omdat het strijden al snel begon en ipv dat we elkaar liefhadden waren we oorlogje aan het voeren. Ik heb in heel mijn leven maar 2 serieuze relaties gehad, 1 van bijna 5 jaar en 1 van bijna 4 jaar. nadat ik had samengewoond besloot ik vrijgezel te blijven. Ik was het zat om steeds maar weer opnieuw 'relaties' aan te gaan en namen aan een lijst te voegen die mij te lang werd.

Ik verlangde hevig naar een relatie met een gelijkwaardig iemand. Iemand waar ik geen Moeder, Huishoudster of Psycholoogje voor hoefde te spelen. Iemand die net als ik op een verantwoordelijke manier werkt aan zichzelf en zijn ontwikkeling. Helaas trof ik altijd jongens die niet echt op mijn niveau zaten en zo bleef ik in relaties dus stil staan wat betreft mijn geestelijke ontwikkeling. Ik pikte ontzettend veel in relaties, vergaf snel omdat ik niet lang boos kon blijven. En ik had vaak ook enorm veel medelijden met partners en mede daardoor kon ik het niet over mijn hart verkrijgen te breken met hen omdat ik ze niet wilde kwetsen. Echt sterk in mijn kracht staan deed ik dus niet bij hen. Pas nadat het uit was kreeg ik mijn kracht weer terug maar verloor deze ook keer op keer zodra ik een relatie aanging.

Tijdens die relaties zag ik niet in hoe het zat maar achteraf heb ik juist door die relaties kunnen inzien wat ik nou Miste en hoe klein ik mezelf hield door bij jongens te blijven die op geestelijk vlak niet op mijn niveau zaten. Er waren afgezien van het uitgaan, het vluchten in drugs en ziektes, weinig raakvlakken en de communicatie was bijna altijd zeer slecht. Als er problemen zijn dan praat ik daar liever over en wil ik graag werken aan een oplossing zodat je beiden verder kan groeien en niet het ene na het andere probleem op laten stapelen zodat je uiteindelijk niet meer weet aan welk probleem je nou moet beginnen en er constant ruzie is en dus blijft stil staan. Ik hield mezelf tegen in mijn relaties en kwam niet echt verder op gebied van mijn spirituele ontwikkeling. In plaats van in Beweging te komen bleef ik Stil staan qua groei omdat ik te vaak toegaf aan de wensen van mijn partners die mijn pogingen om te praten over problemen, afdeden als gezeik.

Ik baalde dat mannen zich in de eerste paar weken zo fantastisch konden gedragen om vervolgens binnen de kortste keren, door de mand te vallen en je hun ware aard zag. Dan hadden de Jagers al snel genoeg van hun Prooi en was de spanning er al weer af. Ik kwam er ook achter dat ik zelf keer op keer genoegen had genomen met personen die mij niet waard waren. Ik was zelf toen ook nog heel ontwetend op dit gebied en verwarde aandacht krijgen van iemand met liefde ontvangen. Ik heb in de afgelopen 10 jaar geen enkele serieuze relatie gehad en besloot ook bewust als vrijgezel door het leven te gaan tot ik mezelf in een mannenlichaam zou ontmoeten.

Soms kwam er iemand op mijn pad waar ik dan gevoelens voor kreeg en probeerde ik het als ik dacht dat een relatie kans van slagen had. Maar al snel bleek dat ik toch weer genoegen had genomen met minder dan ik verdiende(zelf wilde) en dat ik weer in de rol van Psycholoogje/Moeder terecht kwam. Ik kwam er dus achter dat het niet aan de ander lag dat mijn relaties fout liepen maar aan mezelf omdat ik niet trouw was aan mezelf maar de ander steeds weer belangrijker maakte dan mezelf.

Ik besloot vrijgezel te blijven en de liefde in mezelf te zoeken ipv in relaties. Ik koos voor mezelf en besloot heel hard te gaan werken aan mijn spirituele ontwikkeling. Ik leerde mezelf beter kennen en zag ook steeds beter in wat ik nou wel en niet wilde in een relatie. Ik wist dat er iemand voor mij op deze planeet rondliep maar liet het aan het lot over wanneer die mijn pad zou kruisen. Ik wilde veel niet meer meemaken, had veel geleerd van mijn vorige relaties en had dan ook een hele waslijst aan eisen waar iemand aan moest voldoen. Zo wilde ik geen relatie met iemand die aan de drugs was, teveel dronk, losse handjes had, niet kon communiceren, niet zelfstandig of verantwoordelijk was, niet aan zichzelf werkte en zo ging die eisenlijst door.

Ik wilde iemand die spiritueel was omdat ik daar ook veel mee bezig was, iemand die paranormaal was omdat ik dit deel van mezelf wilde ontwikkelen maar niet wist hoe dus best wat hulp kon gebruiken, iemand die wat af wist van psychologie omdat ik een hoop meegemaakt had en die persoon mij moest kunnen begrijpen, iemand die zelfstandig was, zelf kon koken en wassen, iemand die niet jaloers was, iemand die niet naar prostituees ging, of vreemd ging, iemand die goudeerlijk was. ik ben altijd veeleisend voor mezelf geweest en tja dan zoek je toch iemand die een beetje in je straatje past.

Te vaak zijn relaties stuk gelopen omdat ik genoegen had genomen met minder dan ik eigenlijk verdiende, mezelf aanpaste aan de ander zijn niveau of de ander zoveel belangrijker maakte dan mezelf. En zo waren die relaties al bij voorbaat gedoemd om te mislukken, ook al kon ik zo jaren bij iemand blijven. Zo wist ik ook tijdens mijn laatste lange relatie na een week al dat ik hem moest loslaten omdat hij totaal niet op mijn niveau zat maar toch was ik blind daarvoor en kon ik hem vanuit allerlei gevoelens (medelijden, moederlijke, angst en 'liefde') niet loslaten. Pas na 4 jaar is die knoop met heel veel pijn en tranen door mij doorgehakt. Ik moest loslaten en mezelf de kans geven om mezelf geestelijk te ontwikkelen tot de persoon die ik eigenlijk was.

Mensen om mij heen en dan vooral de mannen vertelden mij dat ik nooit aan de man zou komen omdat ik veel te kritisch was. Er is maar 1 persoon geweest die mij zei dat hij het normale eisen vond en dat ik me daar gewoon aan moest houden. Ik ben dit dus blijven doen en iedereen die mij vertelde dat ik nooit aan de man zou komen vertelde ik dat ik mezelf in een mannenlichaam wilde en anders hoefde het voor mij niet. Dan zou ik gewoon verder alleen door het leven gaan want ik had geen man in mijn leven nodig die mij liefde moest geven. Ik was er van overtuigd dat ik mezelf die liefde moest geven als wist ik ook dat dat een zware klus zou zijn. Ik ben altijd veel bezig geweest met mijn spirituele ontwikkeling en wilde dan ook pertinent geen vriend zolang ik niet klaar was met mezelf.

Ik stond dus niet open voor een relatie en ja hoor, juist op dat moment kwam mijn soulmate in mijn leven. Het was iemand die ik jaren geleden al ontmoet had bij familie thuis maar verder had ik geen contact met hem. Wist eigenlijk vrij weinig van hem alleen dat het een spirituele jongen was en hij mijn pijn in mijn nek had aangevoeld. We kwamen 16 jaar later via internet weer in contact met elkaar, ik ontving een kort berichtje en heb toen zijn site gelezen. Ik had nog geen 4 regels gelezen toen ik het gevoel kreeg alsof ik door de bliksem getroffen werd. Het was alsof ik mezelf helemaal terug vond in zijn site, pure Herkenning was het voor mij en mijn mond viel letterlijk open van verbazing dat er iemand bestond die blijkbaar dezelfde gedachtes had als ik had.

Vanuit een puur gevoel van Weten voelde ik dat dit de man was waar ik al die jaren op gewacht had. Mijn andere helft, mijn soulmate, De man van mijn leven, mezelf in een mannenlichaam.Ik kreeg boodschappen door via een ongelooflijk Harde Stem die mij vertelde dat dit hem was. Het was een heel vreemd moment want het was zo Helder die stem en zo ook de boodschappen die ik doorkreeg. In mezelf bleef ik maar zeggen: jij bent het, jij bent het, wij gaan iets krijgen met elkaar. M'n mond viel open en ik voelde me intens gelukkig,heb zelfs een paar traantjes gelaten. Maar het was ook wel eng want ik kende hem verder helemaal niet en ik had me al helemaal voorbereid op een leven alleen. Ik moest denken aan een gedicht dat ik ooit had geschreven over soulmates en wist dat dit mijn soulmate was. Als je de ware tegenkomt dan Weet je dat het zo is, daar is absoluut geen twijfel over. Het is onbeschrijflijk wat er dan met je gebeurt.

De dingen die ik op zijn site las waren voor mij een en al herkenning, ik herkende m'n eigen gedachtes en dromen in de dingen die hij schreef. Onze ontmoeting volgde niet lang daarna en de ontmoeting was voor mij heel heftig. Ik wist dat hij mijn soulmate was maar volgens mij wist hij dit toen nog niet, hij Herkende mij helaas niet meteen. Later bleek dat hij mij herkende op zielsniveau maar ik merkte ook dat hij zich heel hard verzette tegen deze herkenning en het gevoel. Maar het schijnt dat dit vaker gebeurd als soulmates/tweelingzielen elkaar ontmoeten. Helemaal als je andere helft al in een relatie zit, die zal zich absoluut niet gelukkig voelen als hij of zij geconfronteerd wordt met de andere helft van zijn of haar ziel. Ik heb hem iets langer dan nodig was omhelst, iets wat ik bij anderen nooit heb durven doen bij een eerste ontmoeting. Het voelde echt alsof ik thuiskwam, alles was goed en ik voelde me weer een klein kind zonder zorgen.

Onze ontmoetingen waren keer op keer heel heftig, er zijn momenten geweest dat we letterlijk high waren. En nee we hadden niets gedronken of gebruikt maar het was op een natuurlijke wijze ontstaan dat gevoel van extase wat je dus bij drugs voelt. En nee we gingen niet met elkaar naar bed, we hoefden gewoon niets te zeggen, we zaten meestal gewoon bij elkaar, streelden elkaar op een niet sexuele manier, ook het praten ging heel natuurlijk, alles ging heel natuurlijk, wat we ook deden. We hielden elkaar gewoon alleen maar vast, de liefde was gewoon onvoorwaardelijk op die momenten en van sex of lust was er geen sprake.

Alleen het moment van afscheid nemen was altijd vreselijk, dit voelt dan zo onnatuurlijk en daar heb ik best veel moeite mee gehad. Vanaf mijn ontmoeting met mijn soulmate gebeurden er opeens vreemde dingen, er ging een heerlijke energie door mijn lichaam stromen, het schijnt Kundalini energie te zijn. Wist niet wat het was maar heb dit gelezen in mijn boek over tweelingzielen. Kundalini energie is de universele kracht die op en in mensen wordt overgedragen en die wordt beschreven als de kreacht van een slang die aan de basis van de ruggenwervel ligt opgerold. Als die kracht wordt gewekt stroomt ze door alle energiecentra naar het brein en brengt een zo grote energie teweeg dat ze soms tot verlichting leidt. Dit energiesysteem kan gestimuleerd worden door bepaalde yoga oefeningen, meditatie en liefde. Kundalini is sexuele energie, ook tantra genaamd. Het schijnt vaak te gebeuren dat bij de ontmoeting met je soulmate/tweelingziel deze energie vrij komt en je chakra's spontaan open gaan staan.

Zo gebeurde het ook dat ik op momenten dat hij moest opstaan of wakker werd, ik ook automatisch wakker werd. Als hij online kwam dan kon ik dat in mijn buik voelen al lag ik op de bank en als ik dan ging kijken dan was het ook zo of hij kwam een minuutje later online. Ik begon ook energie te zien, ik begon als een gek een paar boeken te lezen over spiritualiteit, mijn spirituele groei ging in een snelvaart en blijkbaar door onze verbondenheid kon ik hem ook op afstand voelen. We dachten over heel veel dingen gewoon hetzelfde. We zagen echt zoveel gelijkenissen, het is gewoon heel apart om zoiets mee te maken. Want er onstaat ook enorme twijfel omdat je je toch gaat afvragen hoe zoiets in hemelsnaam nou mogelijk is. En zo ontstond het begin van mijn proces: leren te Voelen ipv Denken.

Ik ben altijd een mien dobbelsteen geweest en praatte er altijd op los maar bij hem heb ik er altijd behoefte aan om mijn mond dicht te houden hhaha. En hij is juist heel rustig en gesloten maar bij mij is hij open en praat hij bijna net zoveel als ik. Tijdens die ontmoetingen merkte ik dat het niet om het sexuele ging , er kwam geen lust aan te pas, het draaide om pure Gevoelens van Liefde. Ik heb jaren xtc pilletjes geslikt als ik ging housen en ervaarde met mijn soulmate ditzelfde gevoel van extase maar dan puur natuur. Ik was gewoon natural high, m'n kaken trilden, m'n handen en lichaam ook en ik moest regelmatig in en uitademen. Het was voor mij echt kicken om te beseffen dat ik dus gewoon high was van de liefde zonder xtc of andere drugs te gebruiken.

Gelijk met deze ontmoeting ging mijn spirituele groei wel enorm hard, ik begon energien waar te nemen, begon anderen nog sterker aan te voelen, kreeg een spontane uittreding en leerde zo een andere dimensie kennen. Ik ontwaakte en leerde in korte tijd meer dan ik in mijn 35 jaar had geleerd. Ik ging uiteindelijk een beetje te hard , wilde liever in die geestelijke wereld zijn ipv hier op aarde en toen moest ik moest gaan leren aarden. Ik zat met mijn hoofd teveel in de wolken en stond niet echt meer stevig in mijn schoenen. Ik was niet goed genoeg geincarneerd en begon te leren hoe ik meer geaard kon zijn en tevreden te zijn met het Mens Zijn.

Ik was jaren bezig geweest met werken aan mezelf en was dus jaren alleen. Ik voelde me best sterk op het moment dat ik mijn soulmate ontmoette maar had nog een hoop te werken aan mezelf. Ik had last van een depressie die ontstaan was omdat ik mijn familie en 'vrienden' had losgelaten en daar bovenop overleed ook mijn therapeut die mijn enige steun en toeverlaat was in mijn leven. Ik wist wat ik wel en niet wilde in een nieuwe relatie maar toch verloor ik mezelf steeds in een ander!! Ik wilde geen relaties zoals in het verleden (aardse...geen communicatie, strijd, jalouzie, oordelen, verwachtingen, veranderen van elkaar) maar wist niet zo goed hoe het nou anders moest.

De wil was er om er aan te werken maar ik heb nooit een partner gehad die hetzelfde wilde of verantwoordelijk genoeg was om te werken aan zo'n relatie. Zelf was ik nu ik dat zo achteraf bekijk, ook helemaal niet zo verantwoordelijk. Ik leerde van mijn soulmate dat je ten alle tijden jezelf op de eerste plaats moest zetten, niet jezelf moest verliezen in de ander en dat de ander niet belanrijk was maar dat jij dat alleen was. Verder leerde ik en ben ik nog aan het leren, dat je vrij moet zijn van je Angsten en Verwachtingen. Het klinkt allemaal misschien makkelijk maar het is alles behalve gemakkelijk kan ik je vertellen. Je gaat nl door een heel ontwikkelingsproces heen als je je los gaat maken van die Angsten en Verwachtingen.

Ik heb het bij niemand anders maar bij mijn soulmate is er sprake van Onvoorwaardelijke Liefde. Het is niet constant zo hoor want ik zit in een proces om dit te leren en ik kan je zeggen dat het verrekte moeilijk is om zonder voorwaarden van een ander te houden. Ik kan hem gebruiken als mijn Spiegel en aan mezelf werken, zo leer ik oude patronen te doorbreken. Dingen die ik in eerdere relaties deed, leer ik nu niet meer te doen. Ik heb niet de drang of behoefte hem te veranderen al vind ik het wel moeilijk als ik hem soms terug zie vallen in oude patronen. Dan zou ik hem willen helpen maar ja het is iets wat hij op eigen krachten moet bereiken omdat hij het wilt en niet omdat ik het wil. En zo moet ik ook mijn oude patronen zien te doorbreken, doe ik dit niet dan zal dit zich constant blijven herhalen, dus ook in nieuwe relaties. Ik besef ook nu pas dat ik nooit werkelijk van mezelf heb gehouden. Ja tuurlijk wel op de manier die ons is Aangeleerd maar niet op de manier die ik nu ken. Ik accepteer mezelf nu meer dan ik ooit gedaan heb, met mijn sterke punten maar ook mijn zwakke punten.

Ik kon vroeger nooit mediteren, had geen rust in mijn lijf en hoofd. Toen ik een cd kreeg van mijn soulmate heb ik een spontane uittreding gehad. Tijdens de gesprekken met mijn soulmate kwam ik er achter dat de dingen die ik in mijn hoofd had en graag wilde die te maken hadden met een relatie, dat mijn soulmate heel goed wist wat ik bedoelde. Hij wilde hetzelfde als ik, een Goddelijke relatie, ik ontdekte later pas dat hij veel beter wist hoe dat allemaal echt werkte. Ik had iets in mijn hoofd en wist absoluut niet hoe ik het moest aanpakken. Ik wilde geen relatie meer met al dat gestrijd, het willen veranderen van elkaar, de pijn en zeker niet weer zo'n scheiding meemaken als het toch weer uit ging.

Hij had het over een Goddelijke relatie, op dat moment dacht ik te weten wat dat inhield maar achteraf wist ik er werkelijk niets van af. Termen als vrij zijn van angst en verwachtingen kwamen naar boven en het klonk makkelijk, maar ik ben nu al weer ruim 16 maanden verder en nog ben ik bezig om vrij te komen van mijn angsten en verwachtingen. Het is een heel ontwikkelingsproces en mijn kijk op relaties is enorm veranderd hierdoor. Zo ben ik ook stukken sterker geworden en heb ik op spiritueel gebied zoveel geleerd over zaken als het ego, onvoorwaardelijke liefde, angst, hel, relativeren, aards en goddelijk zijn, dualiteit, tolerantie, geduld, frustraties, boosheid, obsessies, stress, eigen kracht, geloof in jezelf, ademen, meditatie, positief en negatief denken, verleden tijd, toekomstige tijd en het Nu. Afijn het is een hele transformatieproces waar je doorheen gaat en deze spirituele site heb ik geschreven vanaf mijn ontmoeting met mijn soulmate en ik zie zelf hoe enorm ik ben gegroeid in deze periode.

Nu zal je denken wauw ze heeft d'r soulmate ontmoet en ze leefden nog lang en gelukkig maar niets is minder waar!!!! Mijn soulmate en ik zien elkaar zelden en spreken elkaar ook heel weinig. Je komt in een proces van Aantrekken en Afstoten. Je moet leren in je eigen kracht te staan en niet voor alles steun en waardering te zoeken bij de ander. Alles wat je van de ander verlangt hoor je boven alles in eerste instantie aan jezelf te geven. Mijn soulmate is de meest verstandige van ons, ik ben meer de emotionele en hij de intellectuele. Ik meer open, hij gesloten, ik meer de drukke hij de rustige, ik de voeler, hij de denker.

Wij vullen elkaar mooi aan en lijken in veel dingen enorm op elkaar, hebben zelfde interesses maar in het proces heb ik gelukkig ook gemerkt dat wij enorm verschillend zijn. Ik denk dat als je echt helemaal in alles hetzelfde zou zijn, dat je dan knettergek zou worden van elkaar. Ik merk hoe moeilijk het soms is om niet te vervallen in oude patronen. Om Bij mezelf te blijven en geen dingen te doen waar ik niet 100% achter sta.

Dat ik dus geen dingen moet doen of in oude patronen vervallen om mijn soulmate te plezieren. Ik zou niet Zuiver bezig zijn en er zou een smet over onze relatie komen en dat maakt het al geen Goddelijke relatie meer maar een Aardse. Tevens is het ook nog eens zo dat mijn soulmate mij niet meer wilt herkennen en zijn gevoelens voor mij naar mijn mening ontvlucht. Dit wilt niet zeggen dat ik hetzelde moet gaan doen, ik hou van hem en hij zit in mijn hart, hoe hard hij ook van mij vandaan vlucht, ik weet dat hij altijd weer naar mij terug zal komen.

Ik hoef hem nergens van te overtuigen want ik geloof er nl in dat alles op zijn tijd gebeurt, voor iedereen. Ik hoef hem niet te helen of te veranderen want Helende energie komt vanzelf als men er aan toe is met het nodige loslaten van je jeugd en of andere problemen. We zitten allemaal op het pad van bewustwording en verwerking en dat is voor iedereen anders en iedereen krijgt op zijn eigen tijd deze helende energie aangereikt. Onze band is voor eeuwig, kwijt raken kunnen we elkaar niet want we zijn verbonden met elkaar. Ik zou graag meer tijd samen doorbrengen maar hij weet dat ik dan dingen die ik moet overwinnen of doen, niet zou doen en dat geldt voor hem ook.

En zo zie ik dat hij als hij bij mij is, uit zijn Denken komt en zo zijn Gevoel in schiet maar daar ook een enorme blokkade bij hem zit die hij in werking stelt iedere keer weer als hij vertrekt. Ergens zit er nog angst en probeert hij vanuit zijn Ego weg te blijven uit dat Gevoelsgebied. Verrekte moeilijk voor mij om te zien en ervaren maar als ik daar doorheen kijk weet ik dat het bij zijn proces hoort. Net als dat het bij mijn proces hoort dat ik nog een aantal angsten moet zien te overwinnen en los moet komen van mijn verwachtingen en meer in het Nu leer leven.

Ik heb ontdekt dat ik gewoon door moest gaan met in mijn eigen kracht leren te staan. Dit was ik aan het doen voordat hij in mijn leven kwam en nu moest ik er helemaal voor zorgen dat ik dit ook deed zonder te leunen op mijn soulmate. Ik besef dat als we elkaar wel vaak gezien hadden

het afgelopen jaar, het waarschijnlijk net zo fout afgelopen zou zijn als met m'n andere aardse (traditionele) relaties. Ik wist voordat ik mijn soulmate ontmoette niets af van onvoorwaardelijke relaties . Ik heb het moeilijk gehad hiermee en nog steeds want al hebben we dan wel een geestelijke relatie ik mis toch ook vaak genoeg het fysiek samen zijn. En dan heb ik het niet over sex of lust maar het gewoon intens genieten en liefhebben van elkaar zonder daarvoor uit de kleren hoeven te gaan.

Ik heb ooit wel eens een url van een site gestuurd naar mijn soulmate dat ging over tweelingzielen. Hij zou het lezen maar buiten die keer hebben we het samen nooit echt gehad over soulmates/tweelingzielen. Wat ik hier schrijf komt dus puur vanuit mezelf, het is mijn geloof, mijn gevoel en het zijn mijn ervaringen. Ik ben zelf gaan zoeken naar antwoorden op mijn vragen want ik vond het gewoon heel heftig wat ik allemaal meemaakte en in mijn omgeving was er niemand die iets soortgelijks mee gemaakt had of mee maakte. Mooie van alles is dat ik mijn antwoorden heb gevonden in een boek dat heet Tweelingzielen (over het vinden van je ware spirituele partner). In dit boek staan bijna alle fases waar ik doorheen ging wel in, situaties waar mijn soulmate en ik in zaten en zitten, staan er letterlijk in beschreven. Het is voor mij echt pure Herkenning, wat ik lees in dit boek omschrijft mijn ontmoeting en het proces waar ik in ben beland met mijn soulmate.

Ik weet dat mijn soulmate niet geloofd in 1 ware waar je de rest van je leven gelukkig mee kan blijven, maar ik weet dat hij dat denkt vanuit zijn onbewuste geest. En vanuit zijn angst zal hij mij ook niet herkennen, laat staan dat hij geloofd dat hij heeft gekregen waar hij om vroeg: zichzelf in een vrouwenlichaam hahahaa. Omdat hij hier niet in geloofd, wilt dat nog niet zeggen dat ik hem maar moet volgen in zijn Denken. Als ik dat zou doen dan zou ik een volgeling van hem zijn en dat ben ik niet. Nooit geweest en zal ik nooit worden ook, ik ga liever op mijn eigen gevoel en geloof af. Ik creeer mijn eigen dromen en de meeste dromen van mij zijn de laatste jaren al uitgekomen dus waarom zou ik dat veranderen omdat hij dat Nu niet geloofd? Ik blijf bij mezelf, hoe moeilijk ik het soms ook heb om geduldig en tolerant te blijven.

Ik stuitte dus op het boek Tweelingzielen van de schrijfers Patricia Joudry en Maurie Pressman. Alles en dan ook echt alles wat ik in het boek las gebeurde in mijn werkelijke leven. Ik las over situaties die ik ook met mijn soulmate had meegemaakt. Het leek eigenlijk net alsof alles waar ik op dat moment doorheen ging en was gegaan, in het boek omschreven werd. Alsof het voor ons geschreven was maar helaas mijn soulmate heeft het niet gelezen. Misschien laat ik het hem ooit lezen, ik weet het nog niet. Ik heb liever dat ie mij herkent vanuit Liefde, zijn ware Zelf. Zo kwam ik er ook achter wat mijn soulmate bedoelde met het vrij zijn van angst en verwachtingen. Wat hij me in de loop van dit proces vertelde las ik ook weer terug in dit boek. Het ging er voornamelijk om dat je in je eigen kracht moest leren staan zonder hulp, dus ook niet van mijn soulmate. Mijn soulmate praat met me maar kauwt me niet de dingen voor die hij al weet en ik zelf nog moet ontdekken. Meestal snap ik er op het moment weinig van wat hij uitlegt maar zodra ik zelf door de ervaringen ga begin ik hem te snappen.

Zo leerde ik ook dat ieder mens bestaat uit mannelijke en vrouwelijke energie. Dat je beiden, afzonderlijk van elkaar, eerst in balans moest zien te komen voordat je werkelijk weer 1 kon zijn samen. En pas als je beiden in balans bent is het het perfecte moment om samen te smelten tot een eenheid. We zullen altijd verbonden zijn met elkaar,hoe ver we ook van elkaar verwijderd zijn, we zullen altijd één zijn.

Op de volgende pagina's leest u meer over mijn gedachtes en ontdekkingen over: relaties, tweelingzielen/soulmates/zielsverwanten.

Lees hier verder