Ik kon me hier wel deels in vinden, ik sta de laatste maand juist Gigantisch goed in mijn Eigen Kracht, ben soms echt Intens Gelukkig met meZelf, straal en glunder in mijn eentje, ik dans en zing in m'n uppie en hou meer van mezelf dan ooit. Dus dat ik me gelukkiger of blijer of sterker wil voelen door die ander dat klopt niet helemaal. Het klopt niet in die zin dat ik die persoon nodig heb om me gelukkiger of sterker te voelen want dat ben ik al als ik alleen ben met mezelf maar het geldt dus duidelijk wel op die momenten dat ik hem zie verschijnen op Msn. Zodra die persoon online is en niets zegt begin ik te wankelen omdat ik weet dat ie toch niet uit zichzelf meer begint en dat juist Dat me een Kut gevoel zal bezorgen. Ik bereid me als het ware al voor op het rotgedrag van hem vanuit een Verwachting want ik ben het gewend dat ie niets zegt.
Ik kreeg te horen dat ik dit keer op keer mee zou blijven maken, net zo lang totdat ik hetgeen wat ik wilde afleren, ook Echt Afgeleerd had. God vertelde me dat die persoon ook duidelijk doorhad dat ik een Verwachting had naar hem en dat hij daardoor Afstand creeert. Want alleen op die manier zou ik kunnen werken aan het probleem met die Verwachtingen. Want zou die ander Nu wel lekker gezellig zelf een gesprek beginnen en blijven voeren dan zou ik Nu niet die Verwachtingen Loslaten en zou ik dus deze problemen blijven houden, niet alleen bij hem maar ook bij anderen.
Ik zou dan niet Leren wat Nu belangrijk voor mij is in dit proces....nl die Verwachtingen leren los te laten. En zo werd me gelijk verteld dat ik die ander Dankbaar moest zijn want of ik het nu wilde zien of niet op dat moment, die ander hielp me juist door niet uit zichzelf een gesprek te beginnen, alleen zag ik dat op het moment zelf niet in omdat ik weer in mijn Ego-Zelf dus het Denken was geschoten.
En zo ben ik me dus Bewust van Mijn probleem wbt die Verwachting naar die persoon. Maar ja het grappige is dat alle Ervaringen die je Creeert zo ontstaan...je gaat Denken aan iets, je Schept een Situatie/Ervaring om hetgeen dat je wilt Leren of Afleren, je gaat door het Denken heen als je op zoek bent naar je antwoord, je bent niet tevreden met het eerste antwoord en gaat moeilijk lopen Denken en gaat Zoeken naar een Beter Antwoord, het Zoeken en dwalen in het Duister maakt je Radeloos, het bezorgt je Gevoelens van Angst, Wanhoop, Radeloosheid, Eenzaamheid, Pijn en noem maar op, en vanuit die Pijn kom je weer terug in je Gevoel dus je Ware God-Zelf en je God-Zelf Weet alle antwoorden al....je hoeft alleen maar die Keuze te maken om naar jeZelf te Luisteren en te Handelen vanuit die Kennis die al In jou zit. En zo ga je vanuit het Gevoel naar het moment dat je jouw Waarheid krijgt vanuit die ervaring en die Waarheid levert jou het Zeker Weten op. En zo is de cirkel weer rond want vanuit je Gevoel Weet je Alles al.
Toch bleef ik na al die inzichten van gisteren toch nog met iets zitten. Ik vroeg me af wat die verwachting verder nog kon betekenen voor mij want als ik mezelf als ik alleen ben toch al de Liefde geef en blij ben met mezelf ook al ben ik alleen, wat kon er verder dan nog zijn In mezelf waar ik naar moest kijken? Ik kon het antwoord niet echt vinden, ik vond dat het deels waar was wat er uit dat gedachtenrapport kwam over het algemeen sta ik in mijn kracht dus wat was er dan nog meer wat ik zelf Niet zag?
Ik heb me vandaag de hele dag redelijk gevoeld, niet helemaal Top maar ook niet in een Dip. Er knaagde wel wat en ik wist dat het met die Verwachtingen te maken had maar ik kon er m'n vinger maar niet op leggen. Ik besloot een stukje te gaan leven in een boekje dat ik deze week gekocht had. Het heet 'Ik hou van mij'en is geschreven door Annemarie Postma. In dit boekje staat ergens tegen het eind aan een klein stukje over verwachtingen. Ik had de rest van het boek al gisteren gelezen en was gestopt bij het stuk Verwachtingen.
Grappig dat ik vandaag dus zo zat te bedenken wat de boodschap nou voor mij kon zijn i.v.m. die Verwachting naar die ene persoon. Ik ging lekker onderuit zitten en begon te lezen en kwam een minuut later mijn antwoord voor mijn eigen probleem tegen. De tekst die ik las luidde: Natuurlijk mag je verwachtingen hebben van een ander; lage, hoge, normale of abnormale verwachtingen. Dat bepaal je allemaal zelf maar je moet dan ook zelf de verantwoordelijkheid daarvoor nemen.
Want de ander hoeft nog niet aan jouw verwachtingen te voldoen. Wat voor jou volledig logische, normale reacties, acties of gevoelens zijn, hoeft nog niet de realiteit van de ander te zijn. Dit stukje tekst was voor mij een Eyeopener en ik voelde dat dit op mij sloeg: Teleurgesteld zijn wanneer onze verlangens en verwachtingen niet uitkomen betekent dat we nog moeten Leren om anderen de vrijheid te geven om Fouten te maken.
Dat we nog moeten leren dat anderen karaktertrekken hebben die ons misschien niet aanstaan of die we zelfs verafschuwen. Als je jezelf accepteert en waardeert zoals je bent, zul je je niet bedreigd voelen als de ander niet aan je Verwachting voldoet. Het zal misschien niet leuk zijn en je zal en mag je dan wel verdrietig voelen, maar dat zal dan zonder Zelfmedelijden zijn. Ook laat je het Dwingen achterwege en het gevoel dat je Tekort gedaan wordt. Je durft te Erkennen en Herkennen dat je eigen Verwachtingen de oorzaak van je Pijn zijn.
Er viel een kwartje toen ik dit las want dit was Precies wat ik meemaakte. Die speciale persoon waar ik die verwachting bij heb gedraagt zich als hij voor mijn neus staat meer vanuit zijn God-Zelf. Dan is er geen sprake van dat hij niet met me praat, dan is hij niet meer Gesloten, er zijn dan gewoon geen problemen. Dan is er gewoon een onwijs sterke band tussen ons en Verwonderen we ons dat het mogelijk is dat we zo goed met elkaar kunnen opschieten en leuke dingen beleven samen. Maar zodra hij de deur uit is en ik hem online spreek dan lijkt hij wel een Vreemde voor mij die ik totaal niet ken en die dus zo gesloten is als een oester.
Ik kan zelf niet zo heel goed tegen mensen die zo gesloten als een oester zijn, die nooit zichzelf laten zien en zich verbergen achter maskers. Nooit eens een mens het vertrouwen schenken dat ze verdienen alleen maar omdat ze zich vasthouden aan oud zeer omdat iemand ze ooit heeft gekwetst. Maar ja dat is dus mijn zwakheid, dat ik niet echt graag omga met mensen die zo gesloten zijn en niets laten zien van wie ze nou Echt zijn, ik ga niet graag om met Nep mensen helaas. Maar het mooie is dat ik het nu wel aan het leren ben om ook deze mensen te accepteren zoals ze zijn. Het betekent niet dat ik me zal omringen met deze mensen maar ik ga ze ook niet uit de weg.
Ik heb heel mijn leven dus alleen maar gesloten mensen om me heen gehad, mensen die nooit over zichzelf praatten maar wel altijd over anderen en diens gebreken en problemen. Het is altijd makkelijk om het over anderen te hebben om zo de aandacht van jezelf te halen. Mensen die roddelen zijn net zo, ze praten over anderen om hun eigen Onzekerheid te Verdoezelen en zo hoeven ze niet aan hun eigen problemen te denken. Door het eeuwig praten over anderen en je alleen maar bekommeren over andermans problemen leid je de aandacht alleen maar af van je eigen Groei en Vooruitgang en blijf je alleen maar Stilstaan.
In mijn familie werd er zo goed als nooit gesproken over dingen die je bezig hielden, laat staan problemen waar je mee zat. En zo trof ik ook altijd vriendjes die zich altijd Macho opstelden en zichzelf verborgen achter hun Ego/Masker. Het enige waar ze over konden praten waren dan Mijn problemen en mijn gebreken maar nooit over hun eigen Gevoelens en Probleempjes. Ooh ik herinner me nog de ontelbare keren dat je iemand dan vraagt: 'wat is er met je' of 'waar denk je nu aan' om vervolgens te horen te krijgen:
'Niets' terwijl je aan hun ogen en lichaam kan zien dat er wel degelijk iets niet goed zit. Ik heb vroeger zelf niet goed kunnen praten maar ik heb dit probleem aangepakt en nu praat ik vrij open en makkelijk en bij sommige mensen waar ik me niet thuis voel ben ik gewoon gesloten. Ik ben in dat opzicht mooi in Balans. Ik heb juist geleerd van al mijn relaties wat voor mij belangrijk was en voor mij is het het belangrijkste dat er in een relatie, wat voor relatie dit ook mag zijn, een goede Communicatie moet zijn.
En van mijn part uit je je via een briefje, een ingesproken bandje, een knuffel, een tekening, een liedje of hakkelend, het maakt mij niet uit, als je maar blijft communiceren. Voor mij is het echt zo dat als er geen enkele vorm van Communicatie is, er ook Geen Relatie is. Dan kan je net zo goed ieder je eigen weg gaan en mensen zoeken die gewoon Echt Aanvullend bij je passen. En vandaag kom ik dus tot mijn ontdekking dat ik die persoon dus duidelijk niet accepteer zoals hij is als hij niet voor mijn neus staat.
Ik accepteer dat stuk dat hij zo ongelooflijk gesloten is niet omdat ik hem anders ken en zie dat hij niet meer leeft en handelt vanuit zijn God-Zelf. Ik wil hem dus eigenlijk ergens toch Veranderen in die Open en Spontane persoon die hij Is als hij voor mijn neus staat. Ik ben me bewust dat die persoon allerlei smoesjes verzint als ik het heb over zijn afstandelijke en gesloten houding. Dan wordt er gezegd zo ben ik altijd geweest bij iedereen maar ik heb een andere kant gezien en toen was hij het Tegenovergestelde van wat hij nu steeds laat zien en zegt te zijn.
Ik zie nu in dat ik eigenlijk alleen maar Wil dat hij meer vanuit zijn God-Zelf leeft en Handelt. Ik Vergeet dat hij blijkbaar niet klaar is daarvoor, ik vergeet dat ik hem niet moet Willen veranderen in iemand die Open en Vrij is. Het is soms verschrikkelijk want aan de ene kant zou ik vroeger al heel snel gezegd hebben van 'bekijk het maar' en zou ik zo'n persoon uit m'n leven bannen. Nu ik in het proces zit om Onvoorwaardelijk van anderen te Houden zie ik in dat als ik hem nu zou Loslaten, het eerder uit Gemak zou zijn voor mezelf want het zou een Probleem minder zijn voor mij.
Het zou te Gemakkelijk zijn om hem Los te Laten dus nu ga ik maar even flink aan de slag om te leren hoe ik hem kan accepteren zoals hij Nu is, dus ook hoe hij is als hij niet bij mij is. Het is grappig want ik denk op dit moment even terug aan mijn overleden therapeut Koos. Meer dan 10 jaar geleden had hij me eens uitgelegd dat ik niet moest Verwachten dat wat ik over had voor anderen, anderen ook konden opbrengen. Ik begrijp nu heel goed wat hij hiermee bedoelde.
In deze situatie geldt het dus niet zo dat wat je van een ander verwacht, je dat eerst aan jezelf moet geven. Want in deze situatie Verlang ik ernaar dat de ander Open is en Communiceert en dat is iets wat ik zelf dus al Doe. Dus als je tegen een Verwachting aanloopt en je weet dat je jezelf al datgene geeft wat de ander je niet geeft, dan Weet je dus dat je les in dat geval is dat je de ander moet Accepteren zoals hij/zij Nu is. En die persoon de tijd geven op zijn of haar eigen tijd te leren. Als iemand wilt veranderen dan zullen ze dat Doen op een door hun eigen gekozen tijdstip.
Als jij van iemand verwacht dat die je emotioneel steun biedt en je jezelf nauwelijks emotioneel steunt, ga dan eerst dat voor jezelf Doen om er voor te zorgen dat je jezelf dat geeft wat je Nodig hebt. En ga niet van iemand die niet van zichzelf houd, of zichzelf emotioneel niet steunt, of niet de verantwoordelijkheid neemt voor zijn/haar leven etc, ga dan niet Verwachten dat die persoon wel van jou houd, jou wel emotioneel zal steunen of verantwoordelijkheid neemt wat voor situatie dan ook. Iemand die niet van zichzelf houd leeft voornamelijjk vanuit zijn Ego-Zelf en dat is dus vanuit Angst. Angst is het tegenovergestelde van Liefde en Angst ziet Liefde als zijn grootste vijand.
Wat ik wil zeggen is Verwacht niet dat je Liefde zal vinden bij iemand die voornamelijk nog vanuit Angst leeft. Relaties zullen alleen een kans van slagen hebben als beide partijen leven vanuit Liefde, zichzelf geven wat Goed en Belangrijk voor ze is, zichzelf Heel voelen met zichZelf en niet alleen met de ander, voor zichZelf Doen wat Nodig is om Vooruit te komen, leven in Waarheid, Verantwoordelijkheid op zich nemen voor zichzelf en het leven. Als mensen maar genoegen nemen met Minder dan ze zelf Zijn of wensen dan is het ook hun Verantwoordelijkheid om daar mee te leven en niet alles wat fout gaat bij de Ander neerleggen.
Het is veel te Makkelijk en te Laf om anderen de schuld te geven van alles wat er fout is in je leven. JeZelf zijn is leven vanuit je God-Zelf, accepteren dat je niet alleen een Lichte en Positieve kant hebt maar ook een Duistere en Negatieve. Leer je Oude Patronen/Angsten te doorbreken en leer vooral die Verwachtingen die je naar anderen en jezelf hebt Los te Laten.
Het is een verademing voor mezelf nu ik besef dat ik Liefde ben, een relatie kan voor mij alleen maar Aanvullend zijn als de ander ook Liefde is. Met minder zal ik geen genoegen meer nemen want ik weet wat ik waard ben en wat ik van een ander Verlang dat is precies wat ik meZelf Nu al Geef en de ander dus ook te bieden heb.
Enkele voorbeelden van verwachtingen:
- Je stuurt iemand een kaart/email en verwacht een antwoord, kaart/email of bedankje terug.
- Je zegt 'ik hou van je' en verwacht vervolgens dat de ander het gelijk daar achteraan terug zegt.
- Je steunt mensen en belt mensen als je weet dat ze het moeilijk hebben en verwacht dat als jij ooit in zo'n situatie beland, zij dat ook voor jou zullen doen.
- Je bent ziek en kan de deur niet uit en verwacht dat een ander wel je boodschappen voor je zal gaan doen.
- Je geeft jezelf 100% in een relatie en verwacht dat de ander dat ook zal doen.
- Je belt mensen en gaat bij hen op visite en verwacht dat zij jou ook zullen bellen en op visite zullen komen.
- Je geeft iemand een cadeautje voor zijn verjaardag en verwacht dat zij je ook een cadeautje op jouw verjaardag zullen geven.
- Je nodigt iemand uit voor je verjaardag of een feest en verwacht dat als anderen hun verjaardag vieren of een feest zullen geven, jij ook uitgenodigd zal worden.
- Je leent geld of iets anders van iemand en geeft het op tijd terug en verwacht dat anderen dit ook zullen doen als ze iets van jou zullen lenen.
- Je geeft dingen gratis weg als je het toch niet kan gebruiken als is het nieuw en je verwacht dat anderen dat ook zullen doen als ze iets toch niet meer gebruiken kunnen.
- Je neemt de verantwoordelijkheid voor je leven en dat van een ander om je te laten testen als je met iemand wilt vrijen en verwacht dat de ander dat ook zal doen.
- Je zal een geheim bewaren als iemand je iets toevertrouwd en verwacht dat de ander dat ook zal doen als je iets vertrouwelijks verteld.
Je bent open en eerlijk in je relatie en verwacht dat de ander dat ook naar jou toe is.
- Je deelt alles met anderen en verwacht dat anderen ook alles met jou zullen delen.
- Je wilt Aandacht of Liefde van een ander i.p.v. dat je het jezelf geeft.
- Je wilt Waardering of Respect van een ander i.p.v. dat je het jezelf geeft.
En zo zijn er ontelbare Verwachtingen die we hebben naar anderen. Geef eerst jeZelf wat je van een ander Verlangt en als je jezelf al veel hebt gegeven Accepteer dan die ander nog niet zover is als jij en ga geen Liefde afdwingen die hij/zij toch niet te bieden heeft want dat is Verspilde Energie.
Voor alles wat hierboven staat geldt wederom het volgende:
Natuurlijk mag je verwachtingen hebben van een ander; lage, hoge, normale of abnormale verwachtingen. Dat bepaal je allemaal zelf maar je moet dan ook zelf de verantwoordelijkheid daarvoor nemen. Want de ander hoeft nog niet aan jouw verwachtingen te voldoen. Wat voor jou volledig logische, normale reacties, acties of gevoelens zijn, hoeft nog niet de realiteit van de ander te zijn. Teleurgesteld zijn wanneer onze verlangens en verwachtingen niet uitkomen betekent dat we nog moeten Leren om anderen de Vrijheid te geven om Fouten te maken. Dat we nog moeten leren dat anderen karaktertrekken hebben die ons misschien niet aanstaan of die we zelfs verafschuwen.
Het volgende stukje komt uit het boek van Annemarie Postma: Als je van anderen verlangt of verwacht dat ze zich zo goed in je kunnen verplaatsen dat ze van je houden en je waarderen, ongeacht je fouten en zwakheden, sta je er dan ook wel eens bij stil dat je Juist door Deze fouten en tekortkomingen anderen Onbewust net zo vaak teleurstelt of pijn doet als dat ze jou onbewust doen? Je wilt zelf vaak liefde en waardering ontvangen, ondanks alles. maar wat als de Ander door zijn of haar zwakheden en tekortkomingen onbewust fouten maakt, je pijn doet, beledigt of teleursteld, ben je dan ook nog steeds bereid om die ander je liefde te geven?
Een maand geleden heb ik bij mijn soulmate een kant ontdekt die ik nog nooit gezien had ,zijn Duistere kant. Ik kwam er achter dat hij mij dingen vroeg niet te vertellen aan iemand terwijl hij het zelf al jaren wel vertelde aan die persoon. Ik kwam er achter dat hij veel Zei maar weinig ook daadwerkelijk Deed, dat hij negatief over mij sprak en mij beschuldigde van dingen achter mijn rug om. Het was een Ware Ontmaskering en Jezus wat vond ik hem toen Lelijk zeg. Maar hoe lelijk ik hem en zijn gedrag ook vond, ik was dankbaar dat ik deze kant van hem ook kon zien want hij had hiervoor altijd maar zijn Lichte kant laten zien.
Hij begon zelf voordat hij Ontmaskerd werd enkele dingen te vertellen aan mij die lijnrecht stonden tegenover de dingen die hij me daarvoor verteld had. Het waren geen fijne dingen om te horen te krijgen, het deed me pijn maar juist door deze ervaring kwam ik tot de ontdekking hoe het God-Zelf en het Ego-Zelf nou precies werkte. Dus ondanks de nare ervaringen en verhalen die ik te horen had gekregen was ik ontzettend Dankbaar dat hij zichzelf eindelijk liet zien zoals hij Werkelijk Is. En zo kon ik ook niet boos op hem zijn en leerde ik weer een stukje Onvoorwaardelijker te Houden van hem. Onthou gewoon dat wat jij te bieden hebt aan een ander Niet betekent dat die ander dat Ook al te bieden heeft. Dat wat jij voor jeZelf Doet en over hebt niet betekent dat een ander dat ook al voor zichzelf kan Doen of over heeft.
Het is best moeilijk hoor om zo eerlijk naar jezelf en je Gebreken te kijken. Maar zo ben ik dus altijd geweest, kijken waar dingen zitten die ik niet fijn vind aan mezelf en die dan veranderen, hoe lang het me ook duurt, veranderen zal ik het dan ook hahaha. Nu zie ik dus ook heel duidelijk dat ik nog vastzit aan een paar bepaalde Verwachtingen. Ik Herken en Erken het tenminste nu, op deze manier kan ik er iets aan gaan Doen. Ik besef dat ik ontzettend veel heb gedaan voor mezelf om zover te komen als ik nu ben. En daar zit mijn grootste Verwachting, ik denk altijd als ik het kan, kan jij het ook.
En ik Verwacht dus al snel van iemand dat ze hun dingen ook Daadwerkelijk Nu aanpakken als ze zich er van bewust zijn. Ik Verlang dat iedereen dus op hetzelfde Ontwikkelingsniveau/Trilling zit of raakt en het liefst zo snel mogelijk. Het komt uit een goed hart, dat besef ik wel want ik geloof er nl in dat we allemaal 1 zijn. En vanuit het Liefde Zijn Verlang ik ontzettend naar mensen die ook van zichZelf houden. Alleen vergeet ik steeds blijkbaar een belangrijke les: dat iedereen leert in zijn eigen tijd en nog fouten zal maken en ik Niet over ze moet Oordelen als ze fouten maken of ze langer tijd nodig hebben om dingen te overwinnen.
Ik zie dus duidelijk in dat ik het inderdaad al Weet dat ik in een Verwachting zit of dat ik al mijn antwoorden al heb, maar Weten en Handelen zijn 2 verschillende dingen en in de Praktijk is het Handelen dus Moeilijker dan we Denken. En juist omdat we Denken, Denken we dat het Moeilijk is hahahaa terwijl als we meer vanuit ons Gevoel zouden leven, meer zouden Vertrouwen op wat ons Gevoel ons verteld, zouden we zien dat we het ons soms zo moeilijk maken. Ik weet niet hoe vaak ik nog in deze Verwachting zal schieten maar ik Weet Nu al dat ik ook door dit stuk zal komen en ik mijn Verwachtingen Zeker zal kunnen Loslaten. Juist omdat ik me er bewust van ben dat ik leef vanuit een Verwachting kan ik het Nu gaan Transformeren.
Ik zal alles voor meZelf Doen wat Nodig is, ik heb Liefde, Begrip en Geduld voor en met meZelf....want ik hou van de Ouder maar ook zeker hou ik van het Kind In Mij...
Ik hou van meZelf, het is een Keuze die ik ooit heb gemaakt, dat ik wilde ontdekken wat het was om Onvoorwaardelijk van meZelf te houden. Ik kan je zeggen dat je niet Meer nodig hebt dan jeZelf, het is een fijn gevoel om bij jeZelf Thuis te zijn. Het is nu aan mij om bij meZelf te blijven. Ook jij kan Nu die Keuze maken om van jeZelf te houden. Hou van jeZelf...je bent het meer dan Waard.
Dit stuk is geschreven op 12 oktober 2005
Verwachtingen zorgen alleen maar voor Teleurstelling
Teleurstelling levert niets anders op dan Verdriet of Stress/Spanning in je lichaam
Spanning/Stress zorgen er voor dat je niet meer Zuiver kan Voelen
Als je niet Zuiver meer kan Voelen dan schiet je in je Hoofd
En als je in je Hoofd schiet dan ga je al gauw Malen
Door dat Malen kan je de zaken niet meer Helder Zien
Wanneer je niet meer Helder kan Zien bekijk je de zaken vanachter een Sluier van Mist
Die Sluier van Mist is niets anders dan een Illusie
Een Illusie is iets wat op een Leugen gebasseerd is
Een Leugen is geen Waarheid maar Angst/Ego
Waarheid is Liefde
Liefde is Zijn
Zijn is Onvoorwaardelijk
Onvoorwaardelijk is de tegenstelling van Voorwaardelijk
Voorwaardelijk ben je als je Verwachtingen hebt
Zonder Verwachtingen is er geen Teleurstelling
Geen Teleurstelling betekent ook geen Verdriet of Stress/Spanning
Dus zonder Verdriet of Stress/Spanning bestaat er geen Onzuiver Gevoel
Als er geen Onzuiver Gevoel is, schiet je ook niet in je Hoofd en is er ook geen Gemaal
Zonder dat Gemaal in je Hoofd blijft je Zicht Helder
Als je Zicht Helder is kan je niet Verdwalen in die Mist van Illusies
Wanneer er geen Illusies zijn leef je in Waarheid
Pas als je leeft in Waarheid zal je jeZelf Zijn
Zijn is Liefde
Als er Liefde is is er geen Angst/Ego
Zonder Angst/Ego ben je Onvoorwaardelijk
Alleen in het Onvoorwaardelijk Zijn laat je Werkelijk Los
Loslaten doe je vanuit Liefde
Liefde
=
NU
Liefs Ivy
