Vaak willen ouders zichzelf helemaal wegcijferen voor hun kinderen maar zelfs hier geldt dat je anderen niet belangrijker maakt dan jezelf, ook je kinderen niet. Hoe hard dit nu misschien ook mag klinken voor ouders die dit lezen. Als jij niet goed voor jezelf zorgt, niet eerst van jezelf houd, je niet gelukkig bent, jezelf niet geeft wat je nodig hebt om te groeien en jezelf dus niet op die eerste plaats zet, dan leer je je kinderen alleen maar dat ze anderen belangrijker moeten maken dan zichzelf en dat is niet de bedoeling.
Als het met jou goed gaat, als jij gelukkig bent, als jij in je kracht staat, als jij van jezelf houd, als jij al geleerd hebt de Verantwoordelijkheid voor je eigen leven en geluk te Dragen dan zal dit automatisch zijn invloed hebben op de kinderen. Als jij iemand bent die zichzelf wegcijfert voor de kinderen, hun geluk belangrijker maakt dan de jouwe, dan zullen ze dat zeker voelen en overnemen (onbewust of bewust) en dit dus later in hun eigen leven en relaties ook toepassen omdat dat is wat ze als voorbeeld gezien hebben bij hun ouders.
Ook heb je veel mensen die kinderen hebben gekregen/krijgen terwijl ze zelf helemaal niet wisten/weten wat Liefde nou inhoud. Zij voeden hun kinderen op in Angst en Denken dat hun kinderen hun Bezit zijn waar ze Macht en Controle over kunnen uitoefenen. Dat die kinderen moeten doen wat zij willen, ouders die dan proberen hun kinderen te Leven en ze zo Gevangen houden met hun eigen oude overtuigingen en Oud Aangeleerd of Overgenomen Gedrag.
Je ziet in dit soort gezinnen meestal dat het gigantisch uit de hand loopt, dat kinderen ontsporen omdat ze Angst gewend zijn en ze dus ook Angst zullen aantrekken in hun vriendschappen en relaties. Ik pleit er zelf heel erg voor dat je pas aan kinderen en een relatie begint als je jezelf kent en zelf weet wat Liefde en Onvoorwaardelijke Liefde is.
Maar ja, er zijn vele mensen die aan relaties en kinderen begonnen omdat ze niet anders wisten op dat moment en nu de gevolgen daarvan ook dragen. Het transformatieproces leert je je eigen verantwoordelijkheid op je te nemen. Het leert je Onvoorwaardelijk te zijn, jezelf belangrijker te maken dan wie dan ook. Veel mensen zullen dit egoistisch vinden maar het is allesbehalve egoistisch.
Het is je taak om te ontdekken wie je werkelijk bent (Onvoorwaardelijke Liefde) en om dat te ontdekken heb je tijd nodig om op onderzoek uit te gaan naar jezelf. Als ouder heb je de taak je kind te leren wat Liefde is en hoe kan je dat doorgeven als je niet eerst zelf op onderzoek uit bent gegaan wat Liefde nou werkelijk is? Je zal jezelf hiervoor belangrijk moeten durven te maken.
Vaak geven ouders hun leven op zodra ze kinderen krijgen. Het kind komt dan op de eerste plaats, veel koppels blijven zelfs voor de kinderen samen. Denken dat ze zo het beste voor het kind doen maar is dat wel het beste voor het kind? Vindt je het onzin of wreed als ik zeg dat iedere ouder zelfs belangrijker is dan het kind? Als jij niet voor jezelf zorgt en gelukkig bent, zullen je kinderen dat voelen en weten.
Als je in een slechte relatie zit en je blijft voor je kinderen bij elkaar vraag jezelf dan eens af wat voor boodschap je je kind meegeeft. Wat voor relaties zal dat kind later ondergaan? Leert het zo niet dat het zijn/haar eigen geluk op moet geven voor de partner of kinderen? Dat anderen belangrijker zijn dan zij zelf? Ik hoop dat zo'n kind later echt de ouder als voorbeeld zal nemen van hoe het Niet moet.
En dat het voor iets anders zal kiezen in zijn/haar eigen relaties als het ouder wordt. Ja, ik durf te zeggen dat je meer schade aanricht als je zelfs je kinderen belangrijker maakt dan jezelf. Hiermee zeg ik niet dat je je kinderen moet verwaarlozen of laten vallen, zeker niet, maar zorg er eerst voor dat jij gelukkig bent dan zal je zien dat zij ook gelukkig zullen zijn.
Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen leven op je en je zal zien dat zelfs die oude overtuiging dat kinderen zo'n grote verantwoordelijkheid zijn, met je mee transformeert en er een nieuwe overtuiging ontstaat. Want als jij je verantwoordelijkheid op je neemt en doet wat goed is voor je Zelf dan hoef jij alleen maar te Zijn (=liefde=eerlijkheid=verantwoordelijkheid=jezelf op de 1e plaats zetten) wie je bent en zal je voor hen een mooi en goed voorbeeld zijn van hoe het hoort.
Je zal zien dat die grote verantwoordelijkheid, zoals veel mensen hun kinderen zien, dan transformeert in wat kinderen werkelijk zijn, een zegen, een groot geluk, plezier en een verlengstukje van jezelf. Je hoeft als Liefde dan ook alleen nog maar te Zijn en je kinderen zullen jou vanzelf als voorbeeld nemen.
Liefs Ivy
