Ik denk dat velen het met me eens zullen zijn als ik zeg dat Geld probleem nummer 1 is in vele huishoudens. Hoeveel mensen hebben er Schulden? Hoeveel mensen maken zich Zorgen? Hoeveel mensen Piekeren zich suf, zoekende naar een oplossing, hoe ze uit die Schulden kunnen komen en hun Rekeningen op Tijd kunnen Betalen? Er wordt goed op ingespeeld door de Kredietbanken, Postorderbedrijven, Banken en vele andere Winkels die je de kans bieden om geld te lenen of goederen op afbetaling te kopen. Zij worden daar namelijk alleen rijker van door de rente die jij moet betalen als je niet op tijd betalen kan.
We leven in een Materialistische Wereld, leven Boven onze Stand en geven Geld uit aan de meest onzinnige spullen die we niet eens Nodig hebben. Ik heb me er jaren zelf schuldig aan gemaakt want voor mij was het 1 van mijn verslavingen. Als ik me down voelde dan ging ik de stad in of de markt op en kocht allerlei dingen en besefte dan thuis, als ik naar de spullen zat te kijken dat ik aan sommige dingen helemaal niets had.
Ik had het gewoon voor de Heb gekocht, om mijn Leegte in mij te Vullen. Ken je dat dat je kleren Koopt waar de prijskaartjes er na een jaar nog aanhangen? Schoeisel dat na 2 jaar nog geen 1 x gedragen is? Spullen die je Koopt en in een kast verdwijnen? Ik gebruikte Geld om mijn Pijn te verzachten door spullen te Kopen. Ik heb eigenlijk altijd voldoende Geld gehad maar doordat ik steeds meer en meer ging Kopen ging ik boven mijn stand leven.
Ik stond vaak rood, zelfs als mijn salaris er al bijgeschreven was. Pas toen ik besloot om mezelf om te scholen op 32 jarige leeftijd, begon ik te beseffen wat Geld nou voor nut had en hoeveel ellende het met zich meebracht. Om mijn opleiding te kunnen volgen moest ik deels de WAO in omdat dat de enige mogelijkheid voor mij was om weer te gaan studeren daar ik zelf het Geld niet had. Helaas stond daar wel tegenover dat ik die hele omscholingsperiode afhankelijk zou zijn van een uitkering.
Veel Geld kreeg ik dus niet en zo begonnen de problemen omdat ik ook mijn schulden niet normaal meer kon aflossen. Ik heb allerlei problemen er bij gekregen toen ik ook nog eens een flinke pak Geld aan de belastingdienst terug moest betalen omdat ze me teveel hadden uitgekeerd. Ik kreeg te maken met Angst, dreiging van Deurwaarders, Incassobureau's, Instellingen en stapels rekeningen.
Ik voelde me echt een Looser op dat moment door verschillende dingen maar dat ik afhankelijk was van het Gak, dat vond ik echt verschrikkelijk. Maar ik had het er voor over als het betekende dat ik mijn studie die ik zo graag wilde doen, kon volgen. Ik moest rondkomen van nog geen 300 gulden per maand. Hoe kom je daar in hemelsnaam van rond? Het is pure ellende voor me geweest want boven dat alles gingen een hoop spullen thuis kapot die ik niet kon vervangen omdat ik geen Geld had. Vanaf circa 2003 heb ik nog lange tijd moeten rondkomen van 75 gulden per maand.
Ik had echt ontzettend veel medelijden met mezelf en gedroeg me in het begin ook echt als een Slachtoffer. Tot ik een tekst las: als je denkt dat je Arm bent, zoek dan iemand uit die nog Minder geld dan jij heeft en Schenk hem wat van jouw Geld en zie dan in hoe Rijk jij echt bent. Ik kocht toen elke 2 weken een daklozekrant van een dakloze en voelde me inderdaad niet meer zo zielig en arm. Ik begon toen te beseffen hoe dankbaar ik wel mocht zijn dat ik uberhaubt nog een dak etc boven mijn hoofd had.
Al mijn Geld ging op aan eten en 1 x in de maand kon ik me een strippenkaart veroorloven. Ik moest gaan bedenken hoe ik toch kon voorzien in mijn basisbehoeften. Voor mij waren dat Voedsel, Kleding en Vervoer. Kleding zal je denken, ja kleding is 1 van onze basisbehoeftes. Ga jij naakt de straat op, nee toch? In die periode kreeg ik ook last van mijn eetstoornis nadat ik aangereden was en kwam 11 kg aan.
Het drama was dat ik altijd maatje 34/36 gehad had en ontzettend veel kleding had maar met die 11 kg erbij kon ik Nergens meer in. M'n kleding scheurde uit maar ik kon geen Geld uitgeven aan een nieuwe garderobe. Het is voor mij de ergste periode in mijn leven geweest. Ik had Letterlijk Niets meer, geen Steun, geen Vrienden, geen Familie, geen Geld, geen Werk, geen passende kleding, geen tv, goede schoeisel...niets.
Ik heb veel gehuild in het begin en me afgevraagd waar ik al die ellende aan te danken had dat ook nog eens allemaal zo achter elkaar kwam. Het antwoord vond ik al heel snel: ik had altijd een gat in mijn hand gehad, nooit om kunnen gaan met Geld en nu kreeg ik de kans om de andere kant te leren kennen. Ik stopte met bestellen via Postorderbedrijven.
Ik ging anders boodschappen doen, kocht de allergoedkoopste produkten waar ik vroeger mijn neus voor ophaalde. Boeken waar ik lid van was zei ik op, kleding had ik geen Geld voor, ik bewaarde al mijn bonnen om van te voren als ik boodschappen wilde doen, uit te rekenen hoeveel het me zou kosten.
Ik ging een kasboekje bijhouden waar ik elke maand mijn inkomsten en uitgaves in bij ging houden. Het was zwaar maar het werd pas leuk toen ik gekort werd op mijn uitkering en ik zo van de ene op de andere dag 300 gulden per maand minder kreeg. Pure Angst kwam naar boven want hoe moest ik nu eten betalen, hoe moest ik mezelf nou onderhouden?
Ik kwam rond van nog geen 300 gulden en nu verviel juist dat bedrag. Ik kreeg geen huursubsidie maar kreeg een klein bedrag via Vangnetregeling. Ik heb toen moeten wachten op dat Geld en in die maand moest ik rondkomen van 150 gulden. Dit bedrag hield ik over na een gesprekje met enkele instanties waar ik een lening had lopen en een maand uitstel kreeg.
Grappige van alles is dat ik juist in die maand tijd heel goed kon rondkomen van dat Geld en nog ontzettend gelukkig was ook. Ik was apetrots op mezelf en ben er achter gekomen wat echt belangrijk was in mijn leven. Als je niet uit kan gaan of helemaal niets kan doen door geldgebrek, ga je andere dingen zoeken om toch nog een beetje plezier te beleven.
In deze periode heb ik de kleine dingen in het leven geleerd te waarderen. Dat ik een dak boven mijn hoofd had, altijd genoeg eten had, een zacht bed waar ik elke avond weer in kon duiken, warm water, een mega balkon waar ik heerlijk van mijn omgeving en de rust kon genieten, ik was blij dat ik kon lopen, dat ik leefde, ik zag de bloemen, bomen, wolken, vogels, insecten, zon, maan, sterren....ik Zag.
Ik kon echt intens genieten en gelukkig zijn hiermee en besefte dat ik ook eindelijk geleerd had om met Geld om te gaan en de waarde er van in te schatten. Ik werd uitgetest toen ik vakantiegeld kreeg, ik dacht ooh ooh dat zal wel weer kleren en onzin kopen worden. Ik verbaasde mezelf toen ik enkele rekeningen had betaald, plantjes, een ligbed voor op mijn balkon en een paar laarzen had gekocht.
Ik had dingen gekocht die ik kon gebruiken en waar mijn hart echt naar uitging. We richten ons in deze maatschappij alleen maar op Materie en het Uiterlijk en vergeten dat we ook nog Iemand Zijn. Hoeveel tijd geven we uit aan het ontwikkelen van ons Bewustzijn? Waarom willen mensen steeds duurdere en grotere auto's, tv's, stereo's, waarom moet alles mooier, groter en duurder dan dat van je buurman???
Geld zal je nooit Gelukkig maken, het is fijn als je jezelf kan onderhouden en nog wat plezier kan beleven maar heb je nou echt al dat Geld nodig om het dan vervolgens aan de meest onzinnige dingen uit te geven die je niet nodig hebt? Waarom denken we niet aan al die kinderen in derde wereld landen die er niet eens zeker van zijn of ze de volgende dag wel eten hebben?
Ik ben me gelukkig bewust geworden in wat voor wereld we leven en ben zo ontzettend dankbaar dat ik deze periode zonder Geld heb mogen meemaken. Het heeft me het meest waardevolle opgeleverd en dat zou ik dus voor nog geen Miljoen gulden willen ruilen. Ik Waardeer meer, Geniet meer, Zie meer, Voel meer, ben me meer Bewust van Mezelf en mijn omgeving (natuur) en ben nog Nooit zooo Gelukkig geweest in mijn hele leven als in die periode en nu.
Waarom? Omdat ik geleerd heb te leven zoals het bedoeld is, ik hou nu soms zelfs wat Geld over waardoor ik weer kleine dingen kan kopen als kaarsen, een kaartje, iets lekkers, een extra strippenkaart etc en ben dan ontzettend trots en blij met wat ik kan kopen. Het is ons aangeleerd te leven in een Materialistische Wereld waar Materie en Uiterlijk het belangrijkst zijn maar ik heb ontdekt dat er niets tegen op kan als je je eenmaal Bewust bent van Jezelf en de Natuur.
Het is bekend dat we een klein deel van onze hersenen gebruiken maar we kunnen zelf het grote deel dat we niet gebruiken zelf ontwikkelen zodat ons Bewustzijn Groeit. Als je alleen maar achter geld aanjaagt en je alleen maar waarde hecht aan materie, zal je alleen maar verder komen te staan van wat je eigenlijk echt wilt en verlangt: Geluk en Liefde.
Liefs Ivy
