Depressie, Terugval of Minder moment?

Geschreven op 6 november 2006
 
Homepage
 
Begeleiding
 
Tarieven
 
Transformatie
 
Transformatie
 
Links
 
Contact
 
 

Ik krijg vaak te horen van mensen dat ze hun kracht/zichzelf kwijt zijn, of dat ze voelen dat hun kracht terug begint te komen, of dat ze zichzelf terug moeten vinden. Ik wilde graag mijn eigen ervaringen en gedachtes hierover delen. Die kracht die men denkt kwijt te zijn is Nooit weggeweest, die Kracht zit Altijd in ons, het is ons ego dat ons op momenten dat we een minder moment hebben, doet Denken dat onze kracht weg is of weg is geweest.

We denken vaak dan op zo'n minder moment dat we weer teruggevallen (of depressief) zijn maar dat is juist de valkuil waar ons Ego ons in laat Denken. Misschien heb je even een minder moment maar ondanks dat jij je even minder sterk of wat dan ook voelt Ben jij nog steeds dezelfde persoon als Voordat je ging denken dat je een minder moment had. Die sterke persoon ben je dus nog steeds, je vergeet het alleen vanuit je Ego weer even. Dat is juist het misleidende van hoe het ego werkt. Vaak denken mensen dat ze terugvallen als ze een minder moment ervaren, dit komt door oude (kern) overtuigingen. Iedere keer dat iemand zegt ik heb een terugval versterk je die gedachte en wordt het uiteindelijk een overtuiging die je aanneemt.

Maar een terugval en een minder moment zijn 2 verschillende dingen. Maar juist die mindere momenten leveren ons onwijs veel inzicht en kracht op dus hoe dan ook, het levert toch altijd iets positiefs op al voelt het in het moment zelf misschien niet zo prettig. Emoties zijn emoties en zolang we ons niet identificeren met die emoties is er niets aan de hand en zullen die emoties je niet storen. Het is gewoon wat het is, een minder moment en geen terugval. Het mooiste is ook nog eens dat alles Vergankelijk is, het gaat weer voorbij, dus ook dat mindere moment.

Ik heb ooit een heel mooi verhaal gehoord van iemand. Deze vriend had het weer van een Boeddhist Die persoon vertelde hem over de wel bekende berg die we allemaal belopen. En het willen bereiken van de top (verlichting) van die berg. Het ging er in het kort om dat we allemaal al op die top van die berg zitten en verlicht zijn. Maar op het moment dat je ego omhoog komt denk je dat je van die top van die berg naar beneden gedonderd bent. En dat je dus al die wegen en paden die je al bewandeld had om op die top te komen, WEER opnieuw moet bewandelen. Die gedachte kan je moedeloos maken. Maar het is een Illusie dat jij van die top van die berg gedonderd bent, je bent gewoon even op die top van die berg in slaap gevallen (in je onbewust zijn/ego geschoten) en denkt dat je weer onder aan die berg staat en opnieuw moet beginnen.

Het is niets minder dan dat je weer even in Slaap bent gevallen, wat je dan doet is gewoon weer Wakker worden en beseffen dat je nog steeds daar bovenop die berg zit en al verlicht bent want dat is hoe het werkelijk is. Je Ziel WEET alles al, je hoeft nergens meer heen, je hoeft niet te zoeken want je bent perfect zoals je in je Totaliteit bent. Het is je angst/ego die je iets anders doet denken, angst/ego is een Illusie, het laat je Denken in Wanen. Het ego schept constant problemen op je bordje en laat je zo constant zoeken naar antwoorden terwijl je Ziel al die antwoorden Al Weet. Het is gewoon weer even Wakker worden en beseffen dat je nog steeds boven op die top van die berg zit.

Een medaille/munt heeft 2 kanten, als de kop niet te zien is betekent dat toch niet dat het geen hele munt meer is? Zo is het ook bij de mens, we bestaan uit 2 kanten, Licht en Duister. Wanneer we een mindere dag hebben en in het negatief denken schieten betekent dat niet dat we dat andere deel van ons verloren zijn en dat we dat deel moeten vinden. Het betekent ook niet dat wanneer je een zwak moment ervaart, dat je niet meer sterk bent, je bent op datzelfde moment nog steeds Beiden. Alleen vergeten mensen dit vaak weer als het ego omhoog komt, dan zien ze nog maar 1 kant van die medaille. Dus één kant van zichzelf, de mooie, sterke, positieve, liefdevolle kant zien ze dan opeens helemaal niet meer.

Dat deel van ons is Altijd aanwezig, je hoeft alleen maar terug te stappen in je BewustZijn. Je kunt niet iets gaan zoeken wat je al Bent!!! Je hoeft je alleen maar weer bewust te worden en Blijven dat je Beide kanten bent wanneer dan ook, net als die medaille/munt.

Soms lijkt het gewoon een spelletje van in Slaap vallen en weer Wakker worden. Uit je kracht schieten en er weer in terug stappen. Hoe meer eigenliefde, geloof en zelfvertrouwen er is, hoe minder je uit je kracht zal schieten en meer in Balans zal zijn. Heb beide kanten van jezelf lief, je sterke maar ook je zwakke, je Perfecte maar ook je Imperfectie kant. je bent pas echt Perfect als je Alles in jezelf durft te Accepteren en (H)Erkennen.

Liefs Ivy

 

Wie de liefde kent, kent zichzelf en de ander.